Page 30 - revista agaca 154_web

30
caderno técnico
Como se indica na Táboa 11, o sistema de
produción modificou significativamente a
concentración no leite de vitaminas A (retinol)
e E (α-tocoferol e γ-tocoferol), así como a de
xantofilas (luteína, zeaxantina e β-criptoxantina) e
a de carotenos (all-t-β caroteno e c9-13 β caro- do leite. Por outra banda, a inclusión na dieta
teno). A concentración de retinol máis elevada
foi observada nas mostras de leite do grupo de
explotacións que basean a alimentación en
ensilaxes de herba e as diferenzas entre grupos,
aínda que significativas, foron comparativamente
reducidas. O contido do leite en α-tocoferol,
isómero principal da vitamina E, seguiu unha
tendencia relacionada coa presenza de herba
na dieta, sendo máis elevado no leite de vacas en
pastoreo ecolóxico e en pastoreo convencional,
por esta orde, seguido do grupo alimentado con
ensilaxe de herba e mostrando o valor máis baixo
no grupo onde a forraxe predominante era a
ensilaxe de millo.
A tendencia observada para o isómero γ-tocoferol
foi en sentido contrario, cos valores máis baixos
correspondentes aos grupos de pastoreo. As
maiores concentracións de xantofilas e carotenos
detectáronse no leite das vacas en pastoreo
ecolóxico, en primeiro lugar, seguidas do grupo
de pastoreo convencional, mostrando unha
tendencia descendente conforme a proporción
de herba na dieta se ía reducindo.
Os resultados obtidos evidencian, globalmente,
un mellor perfil de antioxidantes liposolúbeis no
leite de pastoreo, poñendo de manifesto o efecto
positivo do consumo de pastos frescos sobre
a concentración de vitamina E e carotenoides
de ensilaxe de herba parece tamén mellorar o
perfil do leite nestes compostos antioxidantes, en
comparación co maior uso de ensilaxe de millo
nas mesturas completas.
As diferenzas entre o leite procedente dos
distintos sistemas de produción mantéñense,
de forma máis ou menos acusada, nas mostras
tomadas ao longo do ano, no sentido de que o
leite de vacas que pastorean presenta un mellor
perfil antioxidante comparado co leite das vacas
confinadas. A este respecto, exhiben unha clara
superioridade as mostras das vacas manexadas
no sistema ecolóxico comparado co sistema de
pastoreo convencional. A Figura 2 ilustra este
efecto para os compostos maioritarios das xanto-
filas (luteína) e dos carotenos (all-trans-β caro-
teno) onde se observa o superior contido no leite
ecolóxico, seguido do de pastoreo convencional,
en comparación cos sistemas cuxa alimentación
forraxeira se basea no consumo de ensilaxes, en
particular cando a presenza de ensilaxe de herba
na ración diaria é minoritaria.