Page 7 - revista agaca 160_web

7
Ata onde vai seguir medrando a
produción láctea galega?
Parece que os efectos das vagas de calor xeraron
preocupación e inquedanzas pola viabilidade
do crecemento nos vindeiros meses e anos. Os
abandonos de explotacións continúan a pesar
de que en tantos por cen son inferiores en Galicia
ao resto de España, pero chegará un momento
en que tamén acabarán por afectar gravemente
ao tecido produtivo de determinadas comarcas
(falta de apoio social e institucional dos conce-
llos, de servizos profesionais de apoio...). Varios
factores condicionarán a evolución produtiva do
sector leiteiro galego. Posiblemente non sexa un
único factor e atopemos factores combinados,
mesturados, que axuden a crear ese ambiente
económico, institucional e social propicio para
que as explotacións sigan medrando e profesio-
nalizándose.
O sector enfróntase a necesidades como a de
impulsar e mellorar a remuda xeracional; a de
dispoñer de man de obra profesionalizada, e
mesmo dunha xestión profesional da man de
obra das explotacións; a de dispoñer de terras
abandonadas para incrementar as producións;
a adaptación produtiva ás novas esixencias
ambientais da PAC e da normativa emanada
da Estratexia da Granxa a Mesa e Biodiversidade
da UE; precísase unha menor presión social de
animalistas e demais movementos sociais en
contra da gandería e das producións gandeiras
e que os mercados teñan proxeccións de estabi-
lidade, con prezos rendibles ou viables que faci-
liten o investimento dos gandeiros e gandeiras,
entre outras.
As cooperativas
As cooperativas gandeiras levan, na súa maioría,
máis de 40 anos realizando un labor clave no
abastecemento e prestación de servizos ás
explotacións. Todo este traballo que se realizou,
e realiza, en mellorar as explotacións non é
suficiente; posiblemente hai que abordar directa-
mente o problema da falta de man de obra e da
remuda xeracional que, hoxe por hoxe, son uns
dos principais problemas que comezan a afectar
ao peche de explotacións rendibles, xunto á xa
típica axustada rendibilidade do sector, extrema-
damente exposto aos impactos inflacionarios das
materias primas de alimentación animal (que
case medraron un 100% dende hai dous anos),
aos custos desmesurados dos carburantes, dos
adobos, zoosanitarios etc.
a fondo
As cooperativas deben axudar ás explotacións
a instalarse nunha gandería profesional sostible,
que cree emprego e manteña o medio rural,
que ilusione á mocidade e que siga achegando
alimentos de elevada calidade aos consumi-
dores. Para iso, é necesario que continúen esfor-
zándose en desenvolver ferramentas de xestión,
máis ou menos incorporadas e experimentadas,
ou poñelas en marcha, como:
• Servizos de substitución, que permitan os
correspondentes descansos ao persoal nas
pequenas granxas. Profesionais competentes
que traballen para varias explotacións, que
as coñezan, que coñezan aos gandeiros e
gandeiras, que lles permitan cubrir vaca-
cións, baixas e momentos de maior carga de
traballo; en definitiva, que mellore a calidade
de vida das persoas gandeiras.
• Dispoñer dunha bolsa de profesionais con
formación como auxiliares de gandería,
ao tempo que se poñen á súa disposición
vivendas no propio medio rural e condicións
laborais dignas mediante unha xestión de
recursos humanos adaptada aos tempos.
• Seguir mellorando os servizos de maquinaria
en común, de xeito que cubran parte desta
necesidade e sirvan de elemento competitivo
no mercado destes servizos.
• Un plan de remuda para as explotacións
rendibles a piques de pechar por xubilación
mediante a busca de persoas gandeiras que,
tuteladas e apoiadas pola cooperativa, tanto
técnica como economicamente, se fagan
cargo da explotación, incluso mediante a
constitución de sociedades nas que parti-
cipen o actual titular, a persoa aspirante
a coller a substitución e a cooperativa. As
comarcas con escasa presenza de explota-
cións deben ser prioritarias fronte a aquelas
onde existen suficientes para aproveitar as
terras das explotacións que abandonan.
Segundo estudos recentes, unha
relación dos aspectos que se
sabe que funcionan contempla:
profesionalización na xestión da
cooperativa; intercooperación;
integración de explotacións para evitar
o peche; compromiso e fidelidade dos
socios e socias; financiamento á base
Nº 160 Outubro 2022