Page 30 - revista agaca 153_web

30
caderno técnico
completos. Con todo, existen diferenzas segundo a
tipoloxía dos chans e sistema de cultivo. Ademais,
o beneficio que proporciona a produción da
faba de Lourenzá para o agro galego non é tanto
como cabería esperar, pois boa parte acaba en
comercializadoras asturianas. É por estas razóns
que nace este proxecto, que pretende identificar
os parámetros de control do cultivo que permi-
tirán obter un produto máis homoxéneo, poñer
en valor a súa produción e mellorar diferentes
aspectos do seu ciclo produtivo.
As fabas teñen moitos patóxenos que se transmiten
por semente, especialmente virus e bacterias, o
que complica moito o control de enfermidades
en campo. Existe unha incidencia elevada de
bacterioses que producen podremia durante a
xerminación e danos en planta (Legorburu et al.
1998) tan só cando as condicións son propicias.
E entre os potyvirus patóxenos de Phaseollus spp
destacan: Bean Common Mosaic Virus (BCMV),
Bean Common Mosaic Necrosis Virus (BCMNV) e
Bean Yellow Mosaic Virus (BYMV).
A análise de lotes de semente comercial, a obser- control de vectores en campo, o risco de dexe-
vación de síntomas e a análise de plantas en
campo confirmaron a elevada presenza de BCMV
na IXP, mentres que non se detectou BCMNV
(Ahmad, 2015), do mesmo xeito que ocorre no
resto da Cornixa Cantábrica (Legorburu et al.,
1998; González, 2004). Hai referencias en todo
o mundo sobre as elevadas perdas causadas
por cepas agresivas de potyvirus en variedades
sensibles (Sastry, 2013), onde a selección de
variedades resistentes para o cultivo extensivo
parece a única forma efectiva de control, xa
que non existen medidas aplicables en campo
(Cifuentes, 2001). Neste sentido, os investigadores
da Misión Biolóxica (CSIC) desenvolveron unha
liña de mellora PMB-0382 ‘Faba Galaica’ a partir
da variedade local PHA-0917, hoxe xa en Rexistro
de Variedades Comerciais (BOE do 10 de maio
de 2018).
Nun cultivo local onde a semente
se reutiliza ou intercambia e non hai
control de vectores en campo, o risco
de dexeneración do material vexetal é
moi alto
En variedades tradicionais adoita haber certa
tolerancia a este tipo de patóxenos polo que
se tende a subestimar o impacto destas enfer-
midades. Nun cultivo local no que a semente
se reutiliza ou se intercambia e non hai ningún
neración do material vexetal é moi alto (Sastry,
2013). O coñecemento do nivel de perdas que
se producen por altos niveis de viroses axudaría
a que o sector aborde unha serie de medidas
complementarias que permitan reducir significati-
vamente o nivel de infección da semente.